laatste blog vanuit het prachtige Sri Lanka
Door: Shireen Kobus
Blijf op de hoogte en volg Shireen
15 Mei 2013 | Sri Lanka, Ambalangoda
Ayubowan iedereen,
Daar is hij dan, mijn aller laaste blog. Wat een gek idee om zondag weer naar huis te vliegen. Ik zit op het moment, net als voordat ik vertrok, weer in een rollercoaster van emoties. Aan de ene kant ben ik heel blij om weer naar huis te gaan en mijn familie en vrienden weer te zien. Aan de andere kant weet ik dat ik alles hier zo erg ga missen. Ik ben nu alweer aan het plannen wanneer ik mijn volgende reis kan gaan maken.
2 weken geleden heb ik gewerkt met olifanten. Het was een prachtige ervaring. Elke olifant had zijn eigen mahaut, dit is de verzorger van de olifant. De mahaut heeft me comando's geleerd die ik kon gebruiken om de olifanten naar me te laten luisteren. Als er toeristen waren mocht ik met de olifant mee lopen. Ook heb ik olifanten gewassen, gevoerd en er zelf op gereden. Wat een fascinerende beesten zijn het!
Afgelopen week heb ik met 2 andere meiden de trekking gedaan. We hebben een aantal tempels bezocht, bergen beklommen en we zijn de jungle in gegaan om een stam te bezoeken. De mensen in de stam leefden in huizen van klei. Ze hebben geen elektriciteit en jagen voor hun voedsel.
Hier in Sri Lanka wordt er door het grootste deel van de bevolking tabak gekauwd. Ze stoppen tabak, een soort noten en lime pasta in een blad en kauwen hier op. De chemische reactie zorgt ervoor dat je high wordt. Alle mensen in de stam waren dit aan het kauwen, zelfs de kinderen! Je kunt hier een setje met die lokale drugs krijgen voor nog geen 2 eurocent! Geen wonder dat iedereen het gebruikt.
Zaterdagnacht ben ik weer met de trein naar Ambalangoda gereisd. Dit keer met al mijn bagage. Dat betekent 1 grote koffer, 1 trollie en een rugzak. Het was wat om alles weer uit de overvolle trein te krijgen, je had het moeten zien. Gelukkig was er een man die me hielp met het uitladen. Alleen was het me nooit gelukt.
Ik zit nu, mijn laaste weekje, op het strand. Helaas is de moesson hier begonnen en is het bijna elke dag bewolkt. Het waait ontzettend hard waardoor de zee hoog staat en de golven bijna tot de huizen komen. We kunnen de zee helaas niet meer in.
Ik heb 2 dagen geleden het grootste bouddha standbeeld van heel Azie gezien. Wat indrukwekkend was dat! Ik voelde me zo klein. Gisteren heb ik samen met wat andere vrijwilligers een rivier safari gehad. We vaarden door mangroves, geweldig om te zien! Ik heb een krokodil en een aapje in mijn handen gehad. Weer allemaal ervaringen die niemand me afneemt.
Als ik terug denk aan alles wat ik gezien, gedaan en geleerd heb schiet ik vol. Wat ben ik blij dat ik de stap genomen heb om op reis te gaan, ik zou het iedereen aanraden!
De meest bijzondere tijd heb ik gehad in Nepal. Ik vond Nepal verreweg het mooiste. Grappig eigenlijk. Nepal was het armste en het minst ontwikkeld. Geen douche, het bed zo hard dat mijn heupen blauw waren, schimmel overal in de keuken, insecten overal, 2 uur stroom per dag, rijst als ontbijt. Ik leefde daar echt back to basic. Het waren de mensen om me heen die ervoor gezorgd hebben dat ik me daar zo op mijn plek voelde. Ze hebben me in laten zien dat je blij moet zijn met de kleine dingen en alles in iets positiefs om moet zetten. Wat ben ik ze hier dankbaar voor! Het zijn echt de mensen om je heen en de ervaringen die je hebt die een persoon rijk maken.
Ik heb nog steeds contact met de mensen uit Nepal. Het voelt als een tweede familie wat ik daar heb zitten. Ik weet zeker dat ik weer terug ga. De volgende keer neem ik mijn ouders en broertjes mee om ze alles te laten zien.
Ik vlieg maandag morgen, 20 mei, om half 5 richting Doha. Hier moet ik het vliegtuig pakken richting Munchen. Van Munchen vlieg ik door naar Amsterdam waar ik eindelijk iedereen weer in mijn armen kan sluiten. Wat heb ik zin in dat moment!
Ik wil iedereen die me gevolgd en gedoneerd heeft ontzettend bedanken. Door jullie reacties op mijn blogs kreeg ik elke keer weer nieuwe energie om verder te gaan. Ook wil ik Clemens en Corien, die ervoor gezorgd hebben dat jullie mijn blog konden volgen in het hofweekblad, ontzettend bedanken! Natuurlijk ook het travel active team, heel erg bedankt voor jullie hulp!
Nu zeg ik voor de laaste keer, Namaste!
Tot in ons mooie Twente!
Liefs Shireen
Daar is hij dan, mijn aller laaste blog. Wat een gek idee om zondag weer naar huis te vliegen. Ik zit op het moment, net als voordat ik vertrok, weer in een rollercoaster van emoties. Aan de ene kant ben ik heel blij om weer naar huis te gaan en mijn familie en vrienden weer te zien. Aan de andere kant weet ik dat ik alles hier zo erg ga missen. Ik ben nu alweer aan het plannen wanneer ik mijn volgende reis kan gaan maken.
2 weken geleden heb ik gewerkt met olifanten. Het was een prachtige ervaring. Elke olifant had zijn eigen mahaut, dit is de verzorger van de olifant. De mahaut heeft me comando's geleerd die ik kon gebruiken om de olifanten naar me te laten luisteren. Als er toeristen waren mocht ik met de olifant mee lopen. Ook heb ik olifanten gewassen, gevoerd en er zelf op gereden. Wat een fascinerende beesten zijn het!
Afgelopen week heb ik met 2 andere meiden de trekking gedaan. We hebben een aantal tempels bezocht, bergen beklommen en we zijn de jungle in gegaan om een stam te bezoeken. De mensen in de stam leefden in huizen van klei. Ze hebben geen elektriciteit en jagen voor hun voedsel.
Hier in Sri Lanka wordt er door het grootste deel van de bevolking tabak gekauwd. Ze stoppen tabak, een soort noten en lime pasta in een blad en kauwen hier op. De chemische reactie zorgt ervoor dat je high wordt. Alle mensen in de stam waren dit aan het kauwen, zelfs de kinderen! Je kunt hier een setje met die lokale drugs krijgen voor nog geen 2 eurocent! Geen wonder dat iedereen het gebruikt.
Zaterdagnacht ben ik weer met de trein naar Ambalangoda gereisd. Dit keer met al mijn bagage. Dat betekent 1 grote koffer, 1 trollie en een rugzak. Het was wat om alles weer uit de overvolle trein te krijgen, je had het moeten zien. Gelukkig was er een man die me hielp met het uitladen. Alleen was het me nooit gelukt.
Ik zit nu, mijn laaste weekje, op het strand. Helaas is de moesson hier begonnen en is het bijna elke dag bewolkt. Het waait ontzettend hard waardoor de zee hoog staat en de golven bijna tot de huizen komen. We kunnen de zee helaas niet meer in.
Ik heb 2 dagen geleden het grootste bouddha standbeeld van heel Azie gezien. Wat indrukwekkend was dat! Ik voelde me zo klein. Gisteren heb ik samen met wat andere vrijwilligers een rivier safari gehad. We vaarden door mangroves, geweldig om te zien! Ik heb een krokodil en een aapje in mijn handen gehad. Weer allemaal ervaringen die niemand me afneemt.
Als ik terug denk aan alles wat ik gezien, gedaan en geleerd heb schiet ik vol. Wat ben ik blij dat ik de stap genomen heb om op reis te gaan, ik zou het iedereen aanraden!
De meest bijzondere tijd heb ik gehad in Nepal. Ik vond Nepal verreweg het mooiste. Grappig eigenlijk. Nepal was het armste en het minst ontwikkeld. Geen douche, het bed zo hard dat mijn heupen blauw waren, schimmel overal in de keuken, insecten overal, 2 uur stroom per dag, rijst als ontbijt. Ik leefde daar echt back to basic. Het waren de mensen om me heen die ervoor gezorgd hebben dat ik me daar zo op mijn plek voelde. Ze hebben me in laten zien dat je blij moet zijn met de kleine dingen en alles in iets positiefs om moet zetten. Wat ben ik ze hier dankbaar voor! Het zijn echt de mensen om je heen en de ervaringen die je hebt die een persoon rijk maken.
Ik heb nog steeds contact met de mensen uit Nepal. Het voelt als een tweede familie wat ik daar heb zitten. Ik weet zeker dat ik weer terug ga. De volgende keer neem ik mijn ouders en broertjes mee om ze alles te laten zien.
Ik vlieg maandag morgen, 20 mei, om half 5 richting Doha. Hier moet ik het vliegtuig pakken richting Munchen. Van Munchen vlieg ik door naar Amsterdam waar ik eindelijk iedereen weer in mijn armen kan sluiten. Wat heb ik zin in dat moment!
Ik wil iedereen die me gevolgd en gedoneerd heeft ontzettend bedanken. Door jullie reacties op mijn blogs kreeg ik elke keer weer nieuwe energie om verder te gaan. Ook wil ik Clemens en Corien, die ervoor gezorgd hebben dat jullie mijn blog konden volgen in het hofweekblad, ontzettend bedanken! Natuurlijk ook het travel active team, heel erg bedankt voor jullie hulp!
Nu zeg ik voor de laaste keer, Namaste!
Tot in ons mooie Twente!
Liefs Shireen
-
15 Mei 2013 - 07:21
Tanja:
Mooi blog! En zoals je zegt je bent zeker een ervaring rijker die niemand je meer kan afnemen. En de luxe van thuis zal vast goed bevallen.. Mijn plan is ook om snel terug naar Nepal te gaan (liefst volgend jaar) , dus wie weet treffen we elkaar daar! :) Namasté! -
15 Mei 2013 - 07:34
Karin:
Hoi Shireen, wauw!...Wederom een mooi verhaal! En mooi dat je nog even een weekje kunt nagenieten van alle opgedane indrukken en ervaringen, goede terugreis en tot ziens op de Helle in Delden...Ook wij zijn erg benieuwd naar de foto's en verhalen, dikke knuffel van de Grobjes X -
15 Mei 2013 - 09:06
Loes :
Wat heb je weer een mooi verhaal geschreven! Je hebt zoveel nieuwe indrukken opgedaan, mensen leren kennen en dingen meegemaakt waarvan niet veel mensen over kunnen meepraten. Ik ben zo blij voor je dat alles zo goed is bevallen, en ik zou meer dan graag een keertje meegaan om alles te zien! En tja, time flies when you're having fun unfortunately.
Ik ben ZO trots op je, geniet van je paar laatste daagjes.
Dan zie ik je over 4 weken eindelijk weer na 5 maanden!!
Dikke kus -
15 Mei 2013 - 09:21
Travel Active Team - Kevin, Noor En Lieke :
Wat een prachtig verhaal Shireen! Een mooie terugblik op een geweldige reis. Wij zijn blij dat wij een bijdrage hebben mogen leveren aan jouw onvergetelijke reis! We houden contact en spreken je nog.Alvast een goede reis terug gewenst.
Veel groetjes van het Travel Active team - Kevin, Noor en Lieke -
15 Mei 2013 - 09:30
Oma En Opa Winterswijk:
Heei Shireen,
Wat een verhaal weer! Al je verhalen stralen positiviteit uit , je wordt er zo lekker blij van! Ook wij hebben iedere dag de kriebels in de buik om je maandag weer op Schiphol te kunnen begroeten . Tot dan wensen wij je nog hele fijne dagen toe en hopen dat je een prettige vlucht(en) hebt !
Lieve schat , tot maandag op Schiphol , we houden dan geloof ik de zonnebril maar op ( je weet wel---waterlanders).
1000x XXXX
Oma en opa Kobus -
15 Mei 2013 - 11:11
Laura:
Daag lieve Shireen,
Geniet nog even maar je laatste dagen! Je hebt echt super mooie verhalen geschreven
Lijkt me echt super om dat zo mee te maken, maar ben ook weer blij dat je weer terug komt hoor! Tot snel
Vast een hele fijne vlucht
Liefs laura -
15 Mei 2013 - 15:00
Arjan, Angélique, Noah En Mika:
Hee meid,
Wat een mooi verhaal heb je weer geschreven. In korte tijd heb je zoveel dingen gezien, meegemaakt en geleerd. Dat maakt jou tot een nog mooier mens dan dat je al was!
Binnenkort zullen we al je verhalen horen en foto's kunnen bekijken.
Geniet nog van je laatste dagen in Sri Lanka. Wij wensen jou hele goede vluchten toe en tot maandag! Yesss.......
Big hug and lots of kisses
Arjan, Angélique, Noah en Mika -
16 Mei 2013 - 00:11
Marvin:
Van mij mag je vanuit het mooie Twente ook blijven bloggen, hoor. Met jou verstandige en positieve kijk op het leven weet je altijd wel een mooi verhaal te schrijven waar ik van kan genieten. :-)
Bedankt dat zoveel mooie en intieme momenten met ons hebt gedeeld. Ik heb er van genoten.
Marvin. XXX. -
16 Mei 2013 - 00:38
Marouk:
wauw..... tot op t laatst weet jij me te raken met je mooie verhalen.. zat net serieus jou "terugblik" te lezen met tranen in mijn ogen.. ik voel het! prachtig...
-
20 Mei 2013 - 12:44
Karel:
Hoi Shireen,
beetje late reaktie
computer stuk gehad!
we merken wel dat je het fantastisch hebt gehad.
leuk je straks weer in Delden te zien en we zijn benieuwd naar je vele foto's en verhalen.
Karel en de rest
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
