Laatste weken India

Namaste mensen,

Wat is er weer veel gebeurd in de afgelopen weken! Momenteel zit in in Goa. Ik heb toch de keuze gemaakt om naar een ander vrijwilligershuis te gaan. Er zijn een aantal dingen voorgevallen in het huis in Madikeri waardoor ik me er niet meer veilig voelde. Op shireenkobus.waarbenjij.nu kunnen jullie meer lezen.

De reis van Madikeri naar Goa duurde 12 uur. Naast me in de bus zat een vrouw die anderhalve stoel in beslag nam. 'S nachts werd ik wakker van kevers die over mijn arm liepen. Heerlijk!
Bij aankomst in het vrijwilligershuis voelde ik me gelijk thuis. Goa is de kleinste, maar ook de rijkste deelstaat van India. Goa heeft meer dan 100 kilometers aan prachtige witte zandstranden. Het is hier heel tropisch. Overal waar je kijkt zie je groen.
Niet alleen wij, maar ook slangen, apen en andere exotische dieren houden van deze omgeving. We zien apen, bijna elke dag. Laatst lag er een aangereden aap op de weg. Zielig!
'S nachts moeten we de ramen sluiten om te voorkomen dat er slangen naar binnen kruipen. 2 dagen geleden kroop er een slang door het huis van het project waar ik werk. Ik schrok me helemaal kapot!

Op de doordeweekste dagen werk ik. In de weekenden gaan we er op uit. Afgelopen weekend zijn we naar een prachtig strand gegaan. Het was hier wel 40 graden! Zelfs het water in de zee was warm.
Verderop veranderde het strand in een jungle. Eén van de vrijwilligers vertelde me over een boom waar hippies leven. Dit moest ik natuurlijk zien! Samen, vroeg in de morgen, zijn we de jungle in getrokken. Op naar de boom! In de boom leven 10 mannen, allemaal uit verschillende landen. Ze slapen onder de boom op de grond. Alles om te overleven halen ze uit de natuur. Iedereen heeft zijn normale leven, en daarbij ook alle familie en vrienden, achtergelaten om zich over te geven aan de natuur. Iedereen had prachtige levensverhalen. Ik zie nu hoe verschillend mensen kunnen zijn. Bijna iedereen die ik heb ontmoet, daar heb ik wel wat van geleerd. Ik vind het mooi om de verschillende denkwijzen van iedereen te zien.

Elke morgen werk ik met 2 meisjes uit Denemarken in een bejaardentehuis. In het huis leven 9 ouderen. Tot onze verbazing kunnen ze Engels praten. We kunnen dus prima met elkaar communiceren.
Je kunt het niet vergelijken met een bejaardentehuis in Nederland. De ouderen worden hier niet geholpen met de dagelijkste verzorging. ze worden aan hun lot over gelaten.
Er woont een vrouw in het huis die in geen maanden een goede douchebeurt heeft gehad. Ik heb haar met me mee genomen om haar een wasbeurt te geven. Toen ik de vrouw ontmoette dacht ik dat haar huidskleur donker was. Nadat ik haar gewassen had bleek dat haar huidskleur gewoon blank is!

Er werkt 1 vrouw in het huis. Ze houdt zich alleen bezig met het koken en het schoonmaken. De eerste week accepteerde ze onze hulp niet. Zodra we het huis binnen liepen schreeuwde ze dat we naar buiten moesten. Natuurlijk heb ik dit gedrag niet geaccepteerd. Na haar erop aangesproken te hebben veranderde haar gedrag.

Opnieuw heb ik fysiek geweld mee gemaakt. De vrouw die in het huis werkt, sloeg de oudere vrouw. De oudere vrouw dook ineen, bang en kwetsbaar. Ze vertelde me dat ze dagelijks klappen krijgt. Dit raakte me echt. Hoe kun je iemand van die leeftijd zoiets aan doen? De mensen zitten in de laatste fase van hun leven en worden zo behandeld. Wat moet ze een onmacht voelen. Ik kan me daar zo kwaad om maken! Het ergste is nog dat je er helemaal niks aan kunt veranderen.

In de middagen werk ik in een slumm (sloppenwijk). De eerste week heb ik hier mee geholpen met het bouwen van een hut. In deze hut wordt nu welke dag engelse les door ons gegeven aan de kids.
De kinderen hier hebben amper wat. Daarom heb ik de kinderen een aantal dingen gegeven van het donatiegeld. Voetballen, alle materialen om cricket te spelen, engelse werkboeken voor iedereen, 2 whiteboarden, zeep voor iedereen en wat matten die op de grond gelegd worden in de hut.
De kids waren door het dolle heen toen ze alle spullen zagen. Vooral de cricket spullen, daar waren ze helemaal weg van. De rest van de middag hebben we met ons allen cricket gespeeld.

Het andere deel van het geld heb ik besteed aan de ouderen in het bejaardentehuis. Ik heb 6 stoelen voor buiten gebruik gekocht. De stoelen die ze hadden waren hoognodig aan vervanging toe. Er was maar 1 stuk zeep wat iedereen gebruikte. Voor elke bewoner heb ik 2 stukken zeep, tandpasta en tandenborstels gehaald. De rest van het geld heb ik besteed om de voedselvoorraad aan te vullen. Iedereen was me zo dankbaar. Ik ben jullie natuurlijk heel erg dankbaar. Dankzij jullie heb ik de mensen hier een handje geholpen. Ik ben heel blij met de besteding van het geld! Nog maals, ontzettend bedankt!

Het is zo'n gek idee dat ik nog maar 5 weken in Azie zit. Tegen de tijd dat jullie deze blog lezen zit ik alweer in Sri Lanka. Ik ga hier genieten van elkde dag die ik nog heb.

Ik heb gehoord dat de warmte die ik de vorige keer mee heb gestuurd aan is gekomen? Ik verwacht nu wel dat jullie wat frisse wind naar Sri Lanka sturen. Het ziet er nu naar uit dat de temperatuur alleen maar op gaat lopen!

Sri Lanka, here I come!

Liefs,

Shireen